Dertlenme…

Dertlenme…

İçin pır pır eder,

Isınır için yürekten.

İçin titreşir durur,

Gıcıklanır için derinden.

 

Sızlar için yokluğunda,

Daralır için görmeyince,

Ezilir için uzaklaşınca,

Parçalanır için onsuz.

 

Zordur ayrılık hep,

İçini çeker durursun.

Ararsın varlığını içten,

İç geçirirsin yokluğunda.

 

İçin boşalır gidince,

Kemirir içini anılar.

İçinden gelmez hiçbir şey,

Hüzün çöker içine.

 

İşlemesin içine yoksunluk,

Karartma içini boşuna.

Düşmesin içine ateş,

Gelmesin daral içine.

 

İçin içini yemesin,

Acıtmasın içini yokluk.

İçin rahat etsin,

Açacaktır içini varlık.

 

İçi dışı birdir,

Doludur içi dışı.

Okur içini senin,

Bilirsin aklından geçeni.

 

Oturmaz içine lafı sözü,

Su serper içine.

Açarsın içini gönülden,

Boşaltır içini yanında.

 

Titrersin üstüne hep,

İçin cız eder içten.

Kopar bir şeyler içinden,

İçin götürmez ayrılığı.

 

Tükürürsün hayatın içine,

Burkulurken için iyicene.

Bayılır kalır için içten içe,

Yerken içinden anıları.

 

Dertlenme iç çekip,

Kıymetini bil yanındakinin.

Üzülme çekip gidene,

Olacaktır mutlu ahirette.

Yazar İsmet Anıtsal, ABD, Missouri State Üniversitesi

Yazım tarihi: 25 Ocak 2024, Yayın tarihi: 15 Nisan 2024

Share This
COMMENTS

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir